» Blog » Delikatny wiatr znad piasków pustyń Lemurii...
12-07-2006 04:06

Delikatny wiatr znad piasków pustyń Lemurii...

W działach: props, indie rpg, hałasy | Odsłony: 15

Delikatny wiatr znad piasków pustyń Lemurii...
Przed przeczytaniem tego wpisu proponuję zapoznać się paragrafami pierwszym oraz trzecim recenzji Sorcerera autorstwa Adama Waśkiewicza.

Jak ciężko jest opisać słowami coś co się człowiekowi bardzo podoba przekonałem sie na własnej skórze, poni ższy tekst powstawał w bólach około trzech godzin.

Nareszcie! Wczoraj trafiła do mnie wersja beta „Dictionary of Mu” [Słownika Mu, lub raczej Almanachu Mu, ale zostańmy już przy słowniku] autorstwa Judda Karlmana. Judd to bardzo sympatyczny gościu, w światku RPGowym (po tej stronie oceanu) znany z współprowadzenia [co-hostowania] doskonałego podcastu RPG'owego - Sons of Kryos. Ale miałem tutaj pisać o Mu a nie o podcastach (tak Seji, pamiętam o arcie podcastowo-RPG'owym – on się „robi").

Wracając do tematu przyznaję się bez bicia Mu to według mojego niezbyt skromnego zdania najlepszy dodatek fluffowo-kolorowy jaki dane mi było przeczytać w ostatnich latach. Bogactwo materiałów zawartych wewnątrz jego okładek oraz sposób ich przedstawienia przyprawia o chroniczny ból głowy (in a good way...).

Gdzie byliście gdy Oghma dzielił się ze śmiertelnikami wiedzą zakazaną przez Wiedźmiego Króla Stygii? Czyżbyście błąkali sie w majakach nad wodami Jeziora Octańskiego śpiew fal którego spycha człeczków słabej woli w przepaść szaleństwa? A może przemierzaliście trakty Równin Ikariańskich, wyściełane powiekami aroganckich pyszałków? Powiadam wam - nie lękajcie się! Oghma – pętacz demonów, pustelnik znad rubinowych wodospadów, a przede wszystkim skryba z Mu – cała swą wiedzę na karty poniższego Słownika przelał.

Dictionary of Mu jest suplementem do Sorcerea – gry fabularnej autorstwa Rona Edwardsa (tak tego Rona E). Planowana premiera przewidziana jest na tegoroczny Gencon.

Co jest takiego specjalnego w Mu z czym nie spotkałem sie wcześniej w mojej (ehem) RPG'owej karierze ?

Po pierwsze Mu to krótko mówiąc kopalnia informacji i inspiracji bazujących na twórczości Clarka Anthona Smitha, prozie i poezji Lovecrafta, wspaniałych wypełnionych po brzegi akcją opowiadaniach Edwarda Rice Burroughsa, „Księgch Nowego Słońca” Wolfe'a, sadze o Elryku Moorcooka, opowiadaniach o Conanie Roberta Howarda i na Darksun'ie TSR'u i Biblii kończać. Mało? Poczekajcie najlepsze przed nami. (ale w tym momencie ja już jestem jak to mawiają hamerykanie "sold"!)

Po drugie (i najważniejsze) to słownik (lub jak wolicie - almanach) pełną gębą, dwie pierwsze strony poświecone są na podziękowania oraz indeks, następnie napotkamy wprowadzenie spisane ręką Oghmy a potem już bez żadnego ostrzeżenia zaczynają się wpisy słownikowe. Geniusz takiego zabiegu polega na tym, że początkowo czytelnik będzie całkowicie zagubiony, Dictionary of Mu wrzuca nas w sam środek świata wykreowanego przez Judda, bez żadnego timeline'u, opisów historii, geografii niczego. Po prostu otwierając podręcznik na stronie 5 wita nas litera „A” i zaczyna sie ostra jazda bez trzymanki, dodatkowo wpisy bardzo często odnoszą do innych rzeczy zawartych na kartach almanachu. Czytając przykładowo o zaginionym mieście niewolników, w tekście napotkamy informacje o jego władcach, lokacji lub potworach, które uwiły sobie w jego ruinach gniazdo - jest bardzo prawdopodobne, że gdzieś indziej na kartach tej bluźnierczej księgi znajdziemy opisy tych mieszkańćow lub miejsc - wystarczy tylko poszperać.

Dla mnie osobiście czytanie Dictionary of Mu to przygoda sama w sobie, uwielbiam otwierać go na przypadkowej stronie i zagłębić się w ten mistyczny i mroczny (ale bynajmniej nie mrrrroczny ;)) świat.

Aby zobaczyć o co mi chodzi spójrzcie na te cztery strony - Link 1 i Link 2 – na których szczerzy się i pręży Jarl Pająków we własnej osobie (lub też Pajęczy Jarl). W taki sposób przedstawione są prawie wszystkie pozycje w almanachu (niestety większość nie jest ilustrowana) - na początek strona albo dwie fluffu, a potem aplikacja mechaniczna. Jak widzicie nie są to suche fakty, rzućcie okiem na charakterystykę Jarla, oprócz 6 statystyk, reszta to czysty i doskonale opisany (przynajmniej dla mnie) kolor. Każda z ważniejszych postaci ma dołączonego kickera (w skrócie jest to pierwsza scena, która wpraowadza postać w setting, najczęściej opracowywana przez graczy podczas tworzenia postaci) – TAK nie zrozumieliście mnie źle - gracz może po prostu zdecydować się na grę Jarlem Pająków, albo Wiedźmim Królem, którego przedstawiłem w „słabo-klimatycznym wprowadzeniu” i po zapoznaniu się z 2-3 stronami tekstu (jakieś 3-4 minuty) spokojnie zasiąść do gry – how cool is that?

To jeszcze nie wszystko – prawie każda z lokacji, przedmiotów, słów (runów), postaci posiada opisanego swojego demona. Demona tego każdy gracz może spętać i nakłonić do współpracy. (spotkamy się też z demonami już spętanymi tak jak to jest w przypadku Pajęczego Jarla i przynależacego do niego „Błogosławionego Wirusa Krwistych Pająków” - tak, doskonale zdaje sobie sprawę z faktu że działam dzisiaj jak losowy generator nazw magicznych przedmiotów z Diablo 2, albo tłumacz poslkiej edycji AD&D 2e :D)

Podsumowując na kartach Słownika z Mu znajdziecie masę koloru i fluffu z delikatnym dodatkiem mechaniki, ktora związuje je ze sobą chroniąc od stoczenia się w głębie banału i bełkotu. Daję głowe, że każdy z was wpisy będzie interpretować setting na swój własny unikatowy sposób, natłok informacji zawartych na kartach almanachu, oraz zawoalowane odnośniki zmuszające czytelnika do aktywnego uczestnictwa w procesie odkrywania prawd ukrytych w rejestrach zmusi wasz mózg do pracy na wyższych obrotach, ustrzegając od pasywnego przyswajania informacji tak dobrze znanego z innych dodatków do gier fabularnych (miasto, nazwa, ilośc mieszkańcow, import, eksport). Tu nie ma jasno wyłożonej kawy na ławe, ram które ograniczałyby waszą fantazje. Wpisy w Słowniku z Mu to przysłowiowa iskierka podpalająca las naszej wyobraźni, klucz do wspaniałych i niezbadanych jeszcze światów czekających na odkrycie...Wystarczy tylko wziąść go do ręki i zagłebić się powoli w słowa spisane ręką Oghmy. Poświecając tyle energii oraz uwagi podczas czytania tego manuskryptu niełatwo przyjdzie nam zapomnieć tego czego się z niego się dowiedzieliśmy. I właśnie w tym kryje się cały sekret Mu - autor poprzez te sprytne zabiegi nawiązuje swoistą więź z czytelnikiem, nie pozwalając mu nawet na złapanie przysłowiowego oddechu.

Podręcznik posiada 166 stron z czego sam almanach mieści się na 134. Pozostała część to wprowadzenie, posłowie, odpowiedzi na najważniejsze (według Judda) pytania, które nurtować będą czytelnika po zakończeniu lektury (jak na przykład: „Dlaczego gracze nie są autorami kickerów dla postaci z kart almanachu?”). Dodatek opisujący techniki prowadzenia sesji w Mu, uwagi na temat samego świata (jeden paragraf! :D), traktaty na temat demonów i czarnoksiężników, przykładowe rytuały przyzywania, rozdział o człowieczeństwie (jednej z najważniejszych cech w Sorcerorze) oraz kilka pomniejszych modyfikacji zasad z podstawki, które pozwolą nam pełniej cieszyć się grą na kontynencie Mu.

Na zakończenie muszę trochę posmucić. Obawiam się, że ten genialny dodatek przejdzie bez większego echa i sprzeda się może w 100 egzemplarzach (kupią go głownie osoby znające i lubiące Sorcerora).

Według mnie jest to suplement doskonały dający się wykorzystać nie tylko w każdej kampanii fantasy (pomysły, pomysły i jeszcze raz odjechane pomysły). Fluff, który dosłownie wypełza z kartek można równie dobrze wpleść do scenariusza zahaczającego tematycznie o pradawne lądy, legendy, demony, czary lub okultyzm czyniąc z niego znakomity dodatek do sesji w CoC, Unknown Armies, Gurps, Over The Edge, Shadowrun itd.

I jakby tego było mało suplement genialnie sprawdza sie jako lektura do poduszki.

Podczas 3 godzin spędzonych przy ślęczeniu nad tekstem dzielnie wspierał mnie akustycznie kwartet Bohren und der Club of Gore sącząc funeral-jazzowe dzwięki roztaczjące zarówno mroczny pejzaż nad Czarną Ziemą (sample) jak i wysyłające mnie na oniryczną misję w stronę zachodzącego słońca (sample). Jeżeli wchodzą wam klimaty zapodawane przez Angelo Badalamentiego na soundtrackach do filmów Davida Lyncha, poczujecie się jakbyście znowu odwiedzili Białą Chatę w Twin Peaks.

Dobranoc (i niech was Jarl Pająków siecią swą od koszmarówi przebiegłej bogini snów Urt ochroni).

EDIT: Judd ustalił ostatecznie cenę na 20$, wersja finalna będzie miałą 170 stron oraz "czerwoną" (cokolwiek by to znaczyło) okładkę.
2
Notka polecana przez: kaduceusz, solcys
Poleć innym tę notkę

Komentarze


kaduceusz
    Świetny tekst
Ocena:
0
Możesz śmiało usunąć uwagi o słabo klimatycznym wprowadzeniu. IMHO jest boskie ;-) Móże nawet zainteresuję się Sorcererem po tym tekście? :-]

Zastanawiałem się też, czy tę ciekawoistkę dałoby się zastosować w Eberronie, np. do opisu Xen'Drik. Deckard, co myślisz?
12-07-2006 12:41
Drozdal
    Dzienx!
Ocena:
0
//kaduceusz// Uwagi wycięte :) Prawie-klimatyczny wstęp sam mi wskoczył do głowy podczas czytania wpisu o Wiedźmim Królu (oraz jego spętanym pod postacią miecza demonie - Pożeraczu Historii).

Co do Sorcerera - poczekaj, jakąś recenzję się trzaśnie w niedalekiej przyszłości ;). (A jeżeli nie będziesz w stanie sie powstrzymać - to obwiązkowo dokup dodatek [t]"Sorceror & Sword"[/b])

12-07-2006 15:29
Deckard
    ...
Ocena:
0
Poszukałem, poczytałem, pomyślałem. Sorcerer wygląda na solidny system (pal licho fame(ang.) autora), jeden z paru na rynku (o których wiem - wiem niewiele), w ramach których mogę przełożyć prozę fantasy/inną na dosć ciekawą przygodę.

DoM prezentuje się całkiem całkiem, biorąc jeszcze pod uwagę klimat (konwencję? Hamlet? ;) ) i dopracowanie ton materiału pod instant play :) Cena w zasięgu...

Co ja myślę? Wal, tylko nie przesadź. Tylko pamiętaj - Edwards pisze na stronie, iż Sorcerer i jego inwentarz powinien być używany mechanicznie jako całość. Twój (i w ogóle) Eb to Twój własny produkt na innej mechanice.

Dro - pisz,. pisz. Ja z chęcią poczytam o sorcererze i "s&s", zresztą o podcastach też :P A tekst bardzo dobry... Tyle, że cholernie nieobiektywny :P
14-07-2006 00:24

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.